‘Ik heb jarenlang alleen maar gewerkt om mijn fietsreizen te bekostigen’

Elke dag staat ‘ie voor je klaar. En samen maak je heel wat mee. Gewone Nederlanders vertellen over de bijzondere avonturen die zij meemaken met hun tweewieler. Dit keer: Marc Wismans (50), kwaliteitsmanager in een bedrijf dat medische hulpmiddelen levert.

‘De Tour de France was als kind een vast onderdeel van onze zomer. Elke vakantie gingen we erheen om het hele circus te zien. Op mijn vijftiende kreeg ik m’n eerste racefiets, vijf jaar later ben ik voor het eerst zelf de Tour gaan nafietsen. Daar deed ik een week of vier over. In de jaren daarna heb ik dat vaker gedaan, maar ik heb ook veel andere lange tochten gemaakt. Je zou kunnen stellen dat ik tussen mijn 20^een 30^evooral geïnteresseerd was in mijn fiets, haha. Ik weet nog goed dat ik in 1990 op de FietsRai was en daar een boekje vond: Op de fiets door Sahara en Sahel. Daar was ik zo van onder de indruk, volgens mij heb ik het wel dertig keer gelezen. Ik dacht: dat wil ik ook! M’n studie heb ik uitgesteld en ik ben vertrokken. Eerst ben ik op en neer naar Marokko gefietst om m’n materiaal te testen, daarna heb ik een maand of tweeënhalf een fietstocht gemaakt door de Sahara. Alles bij elkaar heb ik een maand of vijf op de fiets gezeten, waarin ik 12.000 kilometer heb afgelegd. Op dat moment zat ik in een periode dat ik niet zo goed wist wat ik wilde met m’n leven. Alleen al de gedachte aan een maatschappelijke carrière schrok me af. Ik wilde nog zo veel zien, doen en genieten van m’n vrijheid. Fietsen werkte voor mij bijna therapeutisch, omdat ik alleen maar met het fietsen bezig hoefde te zijn. Tot mijn 32^eheb ik eigenlijk alleen maar gewerkt om mijn fietsreizen te kunnen bekostigen. Ik zat nooit ergens langer dan anderhalf jaar, dan ging ik weer fietsen. De ommekeer kwam bij mijn huidige werkgever. Ik had plezier in mijn werk, kreeg een relatie, werd vader. Jarenlang heb ik geen fiets aangeraakt. Heel gek, want ik zou nu niet meer weten wat ik zonder moest. Sinds zeven jaar fiets ik weer, en dan meteen heel intensief. Zo doe ik volgend jaar mei voor de tweede keer mee aan de Race Around The Netherlands, een bijna 1900 kilometer lange non-stop fietsrace tegen de klok, dwars door het land. Ik ben niet competitief ingesteld, maar ik vind het prachtig om het uiterste uit mezelf te halen. Het leuke aan deze race is dat je het helemaal alleen moet doen, zonder hulp van buitenaf. Dat vind ik een mooie uitdaging. Als je het lukt, dan heb je het echt zélf gedaan.’