De nieuwe fietsrevolutie zet door

Meer en meer bedrijven en instellingen vallen als een blok voor de pluspunten van de (elektrische) fiets. Ze sporen hun mensen aan om de auto thuis te laten en in plaats daarvan de fiets te nemen. Het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC) is zo’n organisatie die nu ook meer werk maakt van fietsbeleid. De bestuurders hebben een wijde cirkel rond het medisch centrum getrokken. De honderden artsen en verpleegkundigen die daarbinnen wonen, moeten voortaan op de fiets. Ze zijn zo gezond bezig, precies zoals ze het patiënten adviseren te doen. Bovendien ontstaat meer parkeerruimte voor bezoekers, die niet altijd om de hoek van het LUMC wonen.

Waarom zouden we niet allemaal het voorbeeld van de Leidse artsen en verpleegkundigen volgen? Zo’n 61 procent van de Nederlandse werknemers woont op vijftien kilometer of minder van het werk. Het is een afstand die zeker met de elektrische fiets prima is af te leggen. De actieradius van een gemiddelde e-bike wordt steeds groter: bij een Gazelle Orange C7+ met middenmotor (Bosch Active Line, 400 wattuur) kan die op wel 145 kilometer (eco-modus) liggen. Met de nog snellere speed pedelec zijn afstanden van meer dan vijftien reiskilometers naar het werk zelfs prima te doen. De speed pedelec geeft immers ondersteuning tot hogere snelheden.

Nu er steeds meer geïnvesteerd lijkt te worden in fietsinfrastructuur – ligt er bij u in de buurt ook al zo’n mooi snelfietsroute naar de dichtstbijzijnde stad? – worden de paden voor fietsen en e-bikes er alleen maar vriendelijker op. Het resultaat: betrouwbare reistijden. We kunnen doortrappen en weten precies hoe laat we op de plaats van bestemming zijn. Kunnen de fietspaden en bijbehorende voorzieningen nóg beter? Natuurlijk, wetende wat we op dit moment aan onze fietspaden uitgeven. Er gaat per inwoner 33 euro naar fietsinfrastructuur, tegen 133 euro naar het spoor en 342 euro naar autowegen. Als we écht willen, kan het fietsen nóg aangenamer worden.

Bron: Ministerie van infrastructuur