‘Het fietsen zorgt voor een frisse wind door je hoofd’

Elke dag staat ‘ie voor je klaar. En samen maak je heel wat mee. Gewone Nederlanders vertellen over de bijzondere avonturen die zij meemaken met hun tweewieler. Dit keer: Guus Catsman (37), bedrijfsleider van hotel-restaurant ’t Waepen van Veere.

‘Zo’n vier jaar geleden wilde ik iets aan sport gaan doen. Hardlopen viel af, want ik heb snel last van m’n knieën. Vervolgens heb ik een oude mountainbike gekocht, waarmee ik op pad ben gaan. De eerste keren waren zo zwaar dat het zweet van m’n voorhoofd gutste. Maar op een gegeven moment kom je in een flow terecht, waardoor het steeds leuker wordt. Ik ben verslavingsgevoelig in de positieve zin, waardoor ik er al snel geen genoeg meer van kon krijgen. Op die manier is het van de mountainbike via een eenvoudige racefiets naar een meer geavanceerde racefiets gegaan. Inmiddels zit ik op m’n derde racefiets, zo snel verslijt ik ze. Het begon met een rondje van 20 kilometer per week, maar ondertussen zit ik op gemiddeld 250 kilometer per week. De meeste kilometers maak ik van ons huis in Goes naar m’n werk in Veere en terug. Ik heb een auto van de zaak, maar het is mijn doel om zo vaak mogelijk met de fiets te gaan. Dat lukt zo goed dat mijn baas laatst vroeg of ik m’n auto nog wel had, haha. Op de heenweg pak ik vaak een extra lusje mee, maar na mijn werk probeer ik zo snel mogelijk thuis te komen. Als we pas om 2 uur ’s nachts klaar zijn, kan ik er soms wel van balen dat ik nog een uur moet fietsen. Met een beetje geluk lig ik dan om half 4 ’s nachts in bed, terwijl onze jongste om 6 uur ’s ochtends alweer wakker is. Aan de andere kant kan ik met wielrennen m’n kop heel erg leegrijden. Ik ben door het wielrennen gezonder gaan leven, val lekker af en ik vind het ook gewoon leuk op Strava te zien dat ik steeds meer kilometers maak. Het klinkt stom, maar dat geeft zo’n kick! Naast het dagelijkse woon-werkverkeer trek ik met enige regelmaat mijn fietspakje aan voor een grote toer, zoals de Ronde van Vlaanderen of de Ride for the Roses. Het is zelfs zo erg dat ik mijn benen scheer. De eerste keer dat mijn vrouw me dat zag doen, reageerde ze met: ‘Hallo, wat ben jij aan het doen?!’ Dat was een raar moment, maar inmiddels is ze eraan gewend dat wielrennen een levensstijl is geworden. Daar horen ook de juiste merkkleren en gladde benen bij.”