Niemand krijgt Hendrik Vos (94) van z’n e-bike
Met zijn 94 jaar is hij misschien wel één van ’s lands oudste e-bikers. Van stoppen wil Hendrik Vos uit het Groningse Hoogkerk echter niets weten. Sterker nog: hij heeft begin dit jaar een nieuwe elektrische fiets gekocht. Eentje van Gazelle. “Als ik m’n fietsenmaker mag geloven, en dat doe ik, want we hebben al jaren een goede band, kan ik hiermee nog jaren vooruit.”
Fietsen heeft Hendrik Vos altijd gedaan. Zijn eerste ritten kan hij zich nog goed herinneren. Toen hij later bij de gemeente ging werken, zwoor hij bij zijn tweewieler. Iedere dag zat hij in het zadel. “Ook nu ik wat ouder ben – in juli word ik 95 – zet ik het fietsen gewoon door. E-bikes zijn een prachtige uitvinding voor mensen als ik. En eigenlijk ook voor jongeren, als je het mij vraagt. Auto weg, elektrische fiets terug. Moet je eens zien wat dat in de portemonnee scheelt.”
Mensen om hem heen staan wel eens verbaasd te kijken als ze de negentiger voorbij zien rijden. ‘Je bent nog fit’, krijgt hij dan te horen. “Oudere mensen in het verkeer, je vindt ze wel meer, hoor. Laatst sprak ik iemand van over de honderd. Hij leek jonger dan tachtig jaar. Die man reed nog auto. Knap. Maar ja, een auto is natuurlijk nog geen fiets”, zegt hij. “Als de e-bike er niet was, dan zou ik ook fietsen, alleen kortere afstanden. Ik ben ook geen 18 meer. Begrijp je?”
Eigen baas
Hendrik Vos gebruikt de elektrische fiets om zijn boodschappen te halen. Daarvoor rijdt hij vaak van Hoogkerk naar Groningen. “In de stad gaat het met de fiets volgens mij veel gemakkelijker dan met de auto. De meeste boodschappen kun je meenemen.” Liever nog toert hij rond. “Gewoon eropuit. In de omgeving. Bij goed weer iedere dag. Niet al te ver, hoor: twintig of dertig kilometer per rit. Het lichaam pompt de brandstof niet meer zo hard rond als vroeger.”
Van de vrijheid geniet hij het meest. Onderweg geeft hij zijn ogen de kost aan de natuur. Soms fietst hij naar een kennis in Roden. “Dankzij de e-bike kom ik onder de mensen.” Als hij op familiebezoek gaat, gebeurt dat vaak met de fiets. “M’n kleindochter zegt wel eens: ‘Ik kom je halen’. Ze weet dan eigenlijk al dat ik toch ‘nee’ zeg. Ik wil graag eigen baas blijven. Dat kan ook. Ik heb m’n verstand erbij. Het zadel staat niet te hoog, zodat ik altijd met de voet aan de grond kan.”
Lage instap
De Groninger kan niet wachten tot het weer verbetert. Dan kan hij zorgeloos met zijn nieuwe e-bike eropuit. Die kocht hij begin dit jaar, omdat de accu van zijn vorige elektrische fiets na achtenhalf jaar aan vervanging toe was. “Ik dacht: ik neem maar meteen een hele nieuwe. De fietsenmaker adviseerde de Gazelle Orange C7 HMI: een goede fiets met een lage instap. Het is een damesmodel. Ik zwaai m’n been niet meer zo gemakkelijk over die bovenbuis, hè.”